Charles C. Ebbets – De Vintage fotografische stuntman
Charles C. Ebbets zullen bij weinigen een belletje doen rinkelen, bij het zien van een van zijn foto’s weet men onmiddellijk dat deze bezit zijn van het collectief geheugen. In de jaren dertig van de vorige eeuw was hij een van de voornaamste pioniers met zijn visionaire en spectaculaire fotografie. Hij alleen is verantwoordelijk voor een heel reeks iconische foto’s die nu deel uitmaken niet alleen van onze rijke kunst maar onze geschiedenis.
Het werk “Lunchtime atop a Skycraper” is de Mona Lisa van de moderne fotografie, iedereen kent het hallucinante beeld van arbeiders die aan het lunchen zijn op een werkbalk hoog in New York, waar deze zelfde mensen de skyline veranderden tot deze die nu nog vandaag in nederigheid is te bewonderen. We schrijven 1932 en niet alleen deze arbeiders haalden halsbrekende toeren uit, ook Charles C. Ebbets om het te kunnen tonen aan de wereld. Ironisch is wel dat de man slechts zijn fotograaf erkenning kreeg in 2003. Decennia lang liep er in de States een fotografisch genie rond die zwaar onderschat werd. Meer dan 70 jaar lang werden zijn foto’s geklasseerd onder de noemer “onbekende fotograaf” waaronder de beroemde foto tijdens de bouw van het Rockefeller Center in New York City.
Deze foto heeft nu alvast de geschiedenisboeken en het collectieve geheugen kunnen behalen, maar talloze andere foto’s van zijn hand zijn quasi onbekend. Vooral de documentatie over de waaghalzen die de hoogbouw realiseerden in New York is simpelweg indrukwekkend, zelfs naar de maatstaven van vandaag. Men moet denken dat er hier in deze tijd geen enkele manier was om foto’s te bewerken, Photoshop behoorde nog tot het rijk van de sciencefiction. Men heeft met de modernste technieken gezocht naar bewijzen van manipulaties in de foto’s maar deze uiteraard niet kunnen vinden omdat ze er simpelweg nog niet waren.
Charles C. Ebbets was eigenlijk zelf een autodidactische stuntman, hij oefende dit gevaarlijke beroep uit in Hollywood rond de jaren 20 en figureerde in verschillende langspeelfilms. Zijn andere beroepen waren al even gevaarlijk als zijn leven: piloot, wingwalker (het wandelen op de vleugels van een vliegtuig in volle vlucht), piloot van racewagens, beroepsworstelaar en jager. Deze man was niet enkel de iconische fotograaf maar een avonturier in hart en nieren, hij leefde niet een leven maar verschillende. Gelukkig heeft hij eerherstel gekregen de laatste jaren, maar met droefheid stel ik vast dat het grote publiek nog steeds geen flauw idee, of interesse heeft naar de man achter de foto’s.
Gelukkig deed zijn dochter al wat ze kon om zijn erfenis levendig te houden en de stof van de geschiedenis hier en daar weg te blazen op de biografie van een zeer bijzondere man. Wat de foto’s betreft, niet alleen zijn het zonder twijfel de meest indrukwekkende van zijn periode, het zijn historische schatten die dienen gekoesterd te worden.
De man die zijn eerste camera kreeg op 8-jatrige leeftijd en er voor altijd aan verknocht werd dient te worden gevierd voor wie en wat hij was, een pionier en een man met oog voor spectakel en kunst. Op 27 jarige leeftijd was het Photographic Director for the Rockefeller Center’s development, niet slechts voor een groentje in die tijd. De beroemde foto “Lunch atop a Skycraper” nam hij op de 69ste verdieping gedurende laatste maanden van de constructie van het gebouw.
Het uitblijven van de late erkenning blijft een mysterie, waarschijnlijk omdat er ook andere fotografen assisteerden in deze gevaarlijke ondernemingen. Sinds zijn postume erkenning heeft echter niemand anders mede copyright geclaimed voor de foto’s, noch de overlevenden noch de families van de gestorven medewerkers.
De “doorbraak foto” verscheen in The New York Herald Tribune kort nadat het was gemaakt, maar de iconische status kwam pas veel later. In de jaren 20-30 werden fotografen niet gezien als kunstenaars, ze waren slechts operatoren achter een fotografische machine. Ze verdienden hun geld foto per foto en bouwden geen naam op voor zichzelf. Vele meesterwerken verdwenen in archiefkasten of collecties die tot vandaag het daglicht niet meer hebben gezien.
De Ebbets familie heeft er alles aan gedaan om te bewijzen dat hun vader de auteur was van de nu beroemde foto’s. Naast het verzamelen van bestelbons, fakturen en persoonlijke nota’s uit zijn dagboek samen met originele kranten is het hen uiteindelijk gelukt. Zij persoonlijk archief ligt nu veilig opgeboren in een gekoelde grot in Pennsylvania om het te behoeden tegen de tand des tijds.
Charles C. Ebbets de man die zijn leven waagde voor het behouden van een stuk geschiedenis mag niet vergeten worden, want zij oeuvre is evengroot als de gebouwen die hij fotografeerde.
Foto’s: Betmann Archives- Corbin & Chales C. Ebbets.
© Thalmaray
