Supertrain een geflopte televisieserie uit 1979
Supertrain zal niet de geschiedenis ingaan als een van de grootste televisiemomenten. In een periode waarin de kijkers overdonderd worden met kwaliteitsfilms en televisiereeksen is het soms moeilijk om te beseffen dat in de beginperiode van de televisie televisiereeksen ook hoge ambities hadden. Er was toen nog geen HD, 4K of andere technische hoogstandjes zoals wij die nu gewoon zijn en als normaal beschouwen, maar het was een periode waarin men toen ook al probeerde kijkers te binden met verhalen, speciale effecten en verhaallijnen die toen spectaculair leken.
De reeks Supertrain werd met veel poeha aangekondigd in 1979 en moest een succres worden, het bleef echter stranden op slechts 9 afleveringen. Misschien was televisiekijkend Amerika niet klaar voor de verhalen of was het toen gewoonweg niet catchy genoeg. Het verhaal was nochtans niet zo slecht gevonden, het was het relaas van een supersnelle trein zoals wij die nu kennen in Japan of met de Eurostar en aanverwante versies.
De reeks kreeg een introductie als een soort sciencefictionachtige luxetrein en kwam uit de NBC stal. Foutje was waarschijnlijk dat er eigenlijk geen vaste cast was, mensen konden zich niet echt spiegelen aan een vast personage, geziende cast telkens andere gastacteurs waren. De productie was echter enorm ambitieus, gigantische sets werden gebouwd en een miniatuurtrein moest alles realistisch doen overkomen.
Men geraakte natuurlijk in de problemen wanneer de miniatuurtrein ook een crash onderging. Ondanks alle goede bedoelingen, een aardig script en het pompen van tienduizende dollars in de serie, werd het onthaald op zeer slechte kritieken en de kijkcijfers waren catastrofisch laag. Na drie maanden moest men de handdoek in de ring gooien. Vreemd genoeg kijkt men nu met een soort van nostalgie terug op het mislukte experiment. Het was een harde les voor de televisiebonzen om te beseffen dat speciale effects alleen niet genoeg waren om een miljoenenpubliek trouw te houden. Zels nu wordt nog bewonderend gekeken naar de” speciale effecten en de technische inspanningen die men realiseerde, het heeft echter niet mogen zijn.
Dergelijke reeksen worden nu door de weinige mensen die ze nog zien bekeken met een soort van nostalgische glimlach en dat heeft ook zijn verdienste, ondertussen is de filmcatalogus ook een deel van de geschiedenis geworden waarin men net zoals alle andere aspecten van de maatschappij een duidelijke historische evolutie kan zien. Geschiedenis zijn niet altijd succesverhalen, of verwezenlijkingen die de schoolboeken halen, in trivia zit ook heel veel historie om te koesteren, desondanks alles.
Bekijk hier de pilootfilm van Supertrain.
© Thalmaray
