Roland Garros – de naam achter het tennistornooi
Roland Garros: bij het horen van die mythische naam komen uiteraard beelden voor ogen van mooi verzorgde tenniscourts, en de tennis legendes van onze en vervlogen tijden. Bij de vraagstelling wie was eigenlijk Roland Garros, blijft men dikwijls het antwoord schuldig.
Met dit artikel wil ik een topje van de sluier oplichten. De meesten denken dat Dhr. Roland Garros een vergeten Franse tennis glorie was, de waarheid is eigenlijk nogal verrassend want Dhr. Roland Garros had eigenlijk zeer weinig te maken met tennis.
Biografie
Roland Garros was geboren in 1888 in Saint Denis, op het Franse eiland Réunion en studeerde later in Parijs. Hij wou in het begin muziek studeren en had de ambitie om een beroemd concertpianist te worden. Zijn plannen werden letterlijk ondersteboven gehaald toen hij een air show bijwoonde in 1909. Wat hij toen zag veranderde zijn leven voorgoed. Kort daarna volgde hij vlieglessen en begon zelfs te stunt vliegen. Tussen 1911 en 1912 verbrak deze waaghals verschillende records. Hij was de eerste die vloog van Frankrijk naar Tunesië, ongeveer 800 km. Vreemd en ironisch genoeg studeerde hij militaire vlieg technieken in Duitsland toen de eerste wereldoorlog in alle hevigheid losbarstte. Hij verdween in de massa en zocht zijn eg terug naar zijn geboorteland via Zwitserland, eenmaal terug in Frankrijk vervoegde hij het befaamde Storks squadron.
Militaire carrière
Zijn staat van dienst bij de prille luchtmacht was op zijn zachts gezegd indrukwekkend. Naast piloot was hij ook ontdekker en ontwikkelaar van technische vliegtechnieken. Zijn voornaamste prestatie was het ontwikkelen van een manier om doorheen de propeller met de mitrailleur te schieten naar de vijandelijke toestellen, hij ontwierp daarvoor een ingenieus systeem die later per ongeluk ook in de handen viel van de Duitsers.
In 1915 haalde hij vijf vijandelijke toestellen neer op net geen twee weken tijd. In April van hetzelfde jaar werd hij echter zelf neergehaald en was verplicht zijn toestel achter te laten bij de vijandelijke linies. Hij werd aangehouden door de Duitsers en de vliegtuigbouwer Anton Fokker boog zich over het wrak van zijn toestel en ontdekte alzo de uitvinding van Roland Garros. Fokker ging dan verder met de perfectionering ervan en ontwierp een nog beter systeem.
De volgende drie jaren bracht hij door in een Duits krijgsgevangenen kamp, totdat hij ontsnapte in 1918. Hij herhaalde zijn stunt en kon zijn weg terugvinden naar Frankrijk en zijn oude eenheid. Zijn wraak was zoet, want hij haalde nog verschillende Duitse toestellen naar, in oktober 1918 amper één maand voor het einde van de oorlog werd hij echter neergeschoten en gedood. Hij werd net geen dertig jaar. Roland Garros wordt algemeen aanzien als de eerste Gevechtspiloot die naam waardig, anderen zouden weldra ook een naam vestigen als Azen van de lucht zoals onder andere de beruchte Duitse Rode Baron.
Roland Garros en Tennis
Alhoewel hij sporadisch tennis speelde had hij eigenlijk geen enkele affiliatie met de professionele tennis. Er was wel één tennisveld waar hij geregeld speelde toen hij studeerde in Parijs, en in 1920 werd besloten om dit tennis plein de naam te geven van de oorlogsheld “Le Stade de Roland Garros”. Later organiseerde hetzelfde stadium The French Open, en vanaf dan werd het officieel Roland Garros.
Hoewel hij één van de illustere onbekenden is werd hij wel meer geëerd op passende wijze, zo is er naast het tennistoernooi nog een Luchthaven die zijn naam draagt namelijk op zijn geboorte eiland op het eiland la Réunion is de voornaamste luchthaven de Roland Garros Airport.
Het is wel bekend dat het Franse chauvinisme zeer goed ontwikkeld is en zo gaf de autobouwer Peugeot de naam “Roland Garros” aan een exclusieve serie auto’s van het model 205. De naam bleek commercieel en werd uitgebreid naar latere modellen.
Bedenking
De benaming van het Walhalla van de tennis naar Roland Garros komt misschien wat vreemd over doch ik zie gelijkenissen tussen de man en de sport. In beide gevallen is het een verhaal van vechten en terugkeren, van uithouding en menselijkheid.
© Thalmaray – 2011.