De legende van de gouden Inca zonneschijf
De legende van de gouden Inca zonneschijf
Vele legenden zijn gebaseerd op fabelachtige mythische voorwerpen die nauwkeurig werden beschreven in de mondelinge overleving of in geschreven taal. Niet alleen figuren of goden blijven de verbeelding tarten in verhalen en fabels die de eeuwen hebben overleefd, ook talloze voorwerpen zijn een fascinatie voor menig archeoloog of zelfs gewone sterveling. De zoektocht naar deze historische voorwerpen is vandaag nog erg levendig, en hoewel de meeste voorwerpen verhuld blijven onder een dikke laag geschiedenis en tijd, zijn ze onsterfelijk door de talloze vermeldingen in literatuur, film en muziek.
De laatste jaren is er terug aandacht voord de gouden Inca zonneschijf, een mythische cirkelvormige plaat gemaakt van een uiterste helder maar bijna doorschijnen goud die de basis was van de Inca religie in Peru.
De legende
Deze gouden Inca zonneschijf was prominent aanwezig in Corincancha, de Inca Zonnetempel in Cuzco de hoofdstad van het immense Inca Rijk. Volgens de traditionele verhalen werd dit artefact duizenden jaren geleden geschonken door “wijzen” aan de Inca heersers, het zou afkomstig geweest zijn van een magische wereld genaamd Lemuria.
De Lemurianen gebruikten de discus om te communiceren met hogere krachten in het universum. Volgens de overlevering was deze discus in staat om fysische gebreken en ziektes te herstellen, aardbevingen te controleren en te stoppen, en de tijd te doen stilstaan. In latere analyses van de geschriften is later ook gebleken dat de Inca’s geloofden dat de discus het centrum van het menselijk hart konden openstellen voor liefde en harmonie. Tot op de dag van vandaag worden er nog pelgrimstochten georganiseerd door de afstammelingen van de Inca’s naar het Titicaca meer als een soort van initiatie die veel weg heeft van het moderne new age.
Historische zekerheid
Wat is bewezen is dat deze gouden Inca zonneschijf heeft bestaan daar zijn voldoende schriftelijke vermelding van en zelfs enkele afbeeldingen. Toen de Spanjaarden Cuzco plunderden in het midden van de zestiende eeuw werd uitvoerig beschreven dat de discus aanwezig was in de tempel. Pas toen de Conquistadores systematisch al het goud begonnen te roven, bleek de gouden Inca zonneschijf op miraculeuze wijze te zijn verdwenen
Velen denken dat de gouden Inca zonneschijf gewoon werd verscheept naar Spanje en gesmolten, doch de Spanjaarden waren beroemd voor hun nauwkeurig beschrijvingen en inventaris van hun plundertochten. In alle bestaande archieven is er nergens een spoor teruggevonden van een voorwerp met een overeenstemmende beschrijving.
Verhalen
Volgens één verhaal werd de schijf in stukken verdeeld en gegooid op de bodem van het Titacaca meer. Volgens anderen ligt hij inderdaad op de bodem van het meer maar intact. Sommige geschriften spreken van de verloren stad Paititi als laatste rustplaats van het voorwerp. De meeste archeologen zijn het echter eens dat hoogstwaarschijnlijk de gouden Inca zonneschijf werd gered door de Inca en ergens verstopt in de bergrijke streek.
Hoe weinig concreet en krediet waardig deze verhalen zijn, het blijken waardevolle elementen te zijn in de mensheid. Het is het mysterie van dergelijke verhalen die de mensheid kleur en smaak geven, een onzichtbare connectie met hogere kosmische ervaringen of wensen. Het is niet voor niets dat sinds het begin van de moderne wetenschap de mens een enorme interesse aan de dag legt voor archeologie, met het ontrafelen van onze geschiedenis ligt misschien vele aanwijzingen voor een betere toekomst.
Bijzonderheden
Het is verbazend dat de Inca cultuur een rijke godsdienst hadden die in het teken stond van de zon of “Inti” zoals zij die noemden. Er zijn bepaalde parallelle strekkingen gevonden bijvoorbeeld in het oude Egypte van de farao’s. De verwijzing in de Inca verhalen naar Lemuria is eveneens fascinerend.
In nauwkeurige beschrijving bleek dat deze gouden Inca zonneschijf een fenomenale kracht had. Enkel de hogepriesters waren bevoegd om het aan te raken waarna de disk een vibrerende beweging maakte. In één bepaalde tekst wordt verwezen dat de schijf de rotatie van de aarde kon beïnvloeden.
De gouden Inca zonneschijf werd omschreven als bestaande uit vast goed gedragen door touwen die eveneens uit goud bestonden. De discus reflecteerde de zonnestralen en iedereen die in de straal stond was onder het heilige licht van de creatie. Een van de eerste hogepriesters was een ex-bewoner van Lemuria en het rijk van Atlantis die als opdracht had een klooster te bouwen in de Andes.
Op bouwbesprekingen van de verschillende tempels onder andere deze van Machu Picchu staat duidelijk de vermelding dat de rotsblokken op maat werden gesneden door het gebruik van een bijzondere lichtstraal, wat onmiddellijk doet denken aan een soort van laser. De Inca tempels werden genaamd: “ de broederschap van de zeven stralen”. De broederschap was dus de erfgenaam van de kennis en filosofie van Atlantis en Lemuria.
Religieuze functie
De Inca’s plaatsen hun discus in de Zonnetempel van Gusco in het huidige Peru. Ze gebruikten het om informatie te krijgen van hun zonnegod Tiki Viracocha, ofwel het Universele brein genoemd. Het is in 1500 dat de Spaanse legers kennis namen van het bestaan van de schijf.
De Inca’s namen de 12-voudige wiskundige basis van de Atlantis maatschappij over en bouwde elf andere discussen die allen gegenereerd werden door de oorspronkelijke schijf om zo een straalverbinding te creëren met het universum.
Volgens het Inca geloof zal wanneer de gouden Inca zonneschijf terug wordt gevonden spontaan een nieuwe tijd aanbreken volgens de kosmische wetten, en zal Pachacuti: de terugkeer van de innerlijke zon zijn intrede doen. Dit kan worden gezien als een versie van het christelijke Messias-principe.
Bedenking
Naast al de religieuze en hoog spirituele betekenis zou het zeer belangrijk zijn om deze discus terug te vinden, naast de historische waarde, zou het een enorme kennisbron zijn over het leven van de prachtige Inca cultuur waar nog steeds heel weinig over bekend is.
Indien de legendes en de verhalen zouden kloppen, zou het wel verbazend zijn dat toen al de mens op zoek was naar hogere kosmische waarden en spiritualiteit. De gedocumenteerde denkwijze was voor die tijd nogal revolutionair te noemen en des te meer verwonderlijk.
Het is de zoveelste illustratie van historische fouten die telkens opnieuw hebben plaatsgevonden, wegens expansiedrang, politieke of geldelijke motieven werden bevolkingen en beschavingen gewist uit de collectieve menselijke erfenis, en erna blijkt dat er ontelbare kostbare kennis is verloren gegaan.
Is de gouden Inca zonneschijf het zoveelste voorbeeld dat wij een deel van onze menselijke kennis al lang hebben verkwist?
© Thalmaray
