Andrew Jackson – President van de Verenigde Staten
Andrew Jackson levert nu nog gesprekstof op in het land vanUncle Sam. Amerikanen praten graag over hun presidenten, sommigen worden vereerd en zelfs aanbeden, anderen vergruisd, enkelen krijgen een aura rond zich van diep respect en worden eindeloos opgevoerd als voorbeeldige leiders. Andrew Jackson was een man met vele facetten, talenten en avonturen. Het is zelfs miraculeus te noemen dat hij de Engelsen versloeg tijdens de oorlog van 1812. Het was zelfs nog meer ongelooflijk dat hij het schopte tot President van de Verenigde Staten. Niet zozeer omdat hij niet voldoende capaciteiten had, wel door het feit dat hij eigenlijk al vele, vele malen had kunnen sterven. Blijkbaar waren de sterren hem gunstig gezind en kreeg hij de kans om de dingen te realiseren die de geschiedenis voor hem hadden klaargezet.
De kleine wees
Het geluk had hem zelden uitgekozen in zijn jeugd. Net toen hij 14 jaar oud was werd hij samen met zijn broer Robert gevangen door Engelse soldaten tijdens de Amerikaanse revolutie. Hij werd gefolterd en uitgehongerd. Na hun afschuwelijk lot werden ze uiteindelijk gedwongen om 72 km te lopen naar een krijgsgevangenenkamp in de gietende regen. Ze hadden amper klederen en waren koortsig door ziekte en ontbering. Uiteindelijk kon hun moeder hen vrijkopen. Zijn broer stierf 2 dagen na hun thuiskomst. Andrew Jackson lag doodziek in bed totdat hij maanden later door een mirakel er bovenop kwam.
De Amerikaanse revolutie was in alle opzichten een vuile oorlog. Er was geen plaats voor de zo gereputeerde Engelse gentlemen behandeling, wel integendeel. De moeder van Andrew vertrok na zijn herstel naar Charleston als verpleegster om voor gewonde vrijheidsstrijders te zorgen. Daar overleed ze ten gevolge van cholera. De kleine Andrew Jackson was nu wees en straatarm. Andrew zwermde tot in de staat New Carolina en kwam aan de kost met kuisen en stelen. Hij ging vrijwillig terug naar school en behaalde zelfs een rechtendiploma in 1787.
De revolverheld
Eens de tienerjaren ontgroeid daagde Andrew Jackson honderden malen de dood uit. Meestal werd hij verwikkeld in antieke romantische duelgevechten over een vrouw. Vooral beledigingen naar zijn eigen vrouw toe, die vroeger al eens was getrouwd, was de aanleiding voor de ene schietpartij na de andere. Andrew Jackson verdedigde de eer van zijn vrouw op de ouderwetse manier met een heuse uitdaging tot de dood. De laster aan het adres van zijn echtgenote zou hem trouwens zijn hele leven blijven achtervolgen, zelfs toen hij zich kandidaat stelde voor het presidentschap.
Zijn privaat leven was onsuccesvol. Naast de problemen met zijn echtgenote had hij geen natuurlijke kinderen. Hij had wel drie adoptiekinderen: Andrew Jr, Lyncoya (een Indiaanse wees wiens moeder sneuvelde op het slagveld) en Andrew Jackson Hutchings.
Zijn vrouw werd verschillende malen beschuldigd van bigamie, men beweerde dat ze nooit echt was geschieden van haar eerste echtgenoot. Ze zou het Witte Huis nooit zien, want ze stierf ten gevolge van een hartstilstand.
De duellen van Andrew Jackson waren niet allen bijna dood ontmoetingen, maar er zijn documenten die spreken van ten minste twee gevallen, waar hij normaal gezien dood had moeten zijn. In één treffen werd hij geraakt in de borststreek, normaal gezien was dit het einde van een duel, maar Jackson dempte de wonde met een zakdoek, stond recht en schoot zijn tegenstrever dood. De kogel was zo dicht bij zijn hart, dat het nooit werd verwijderd, hij zou pijn lijden tot op zijn sterfdag. In een ander duel werden zijn linker arm en schouder in flarden geschoten, de dokters wilden amputeren, maar Andrew Jackson weigerde koppig. Onverklaarbaar heelde de wonde.
De Oorlogsheld
Zijn rumoerig leven zou hij naadloos verderzetten in het leger waar hij het wegens een ongelofelijk durf schopte tot generaal. De talloze veldslagen waar hij ongehavend uitkwam waren niet meer te tellen en hij kreeg nationale erkenning als een oorlogsheld. Niet alleen versloeg hij verschillende Indianenstammen, hij nam ook wraak op de Engelsen in de slag van New Orleans in 1815 en bracht hen een verpletterende nederlaag toe. Ondertussen leverde hij ook nog eens slag met malaria en ontbering. In 1813 tijdens de oorlog tegen de Creek Indianen overleefde hij op een menu van eikels. In de eerste Seminole-oorlog (1817-1819) slaagde hij er ook nog in om de Spaanse gouverneur van Florida af te zetten.
De President
Met een populaire simpele herkomst en zijn militaire loopbaan was hij razend populair in de Verenigde Staten van toen. In 1828 veroverde hij het presidentschap met een overweldigende meerderheid. Hij kreeg de naam “President van het volk”. De vorige zes presidenten waren allen kapitaalkrachtig geweest met een goede educatie, Andrew Jackson was a self made man. Hij was na zijn verkiezing zo populair dat een meute van fans hem bijna verpletterden in de tuinen van het Witte Huis. Dankzij enkele vrienden konden ze hem tijdig in veiligheid brengen.
In 1835 kwam er een aanslag op zijn leven door Richard Lawrence een psychisch gestoorde man. De president had net het Capitool verlaten toen de man op hem afstapte met een pistool in de hand. Andrew Jackson keek hem kalm aan en verroerde geen vin. Het eerste schot werd gelost, er gebeurde niets. De man haalde een tweede pistool boven en vuurde terug naar de president, eens te meer gebeurde er niets. Omstaanders waaronder de legendarische David Crockett gooiden zich op de aanvaller en overmeesterden hem. Beide pistolen hadden mis gevuurd, de kans dat dit kon gebeuren was 1 in 125.000. Met dit incident bevestigde Andrew Jackson zijn naam van onverwoestbare president.
Historische nalatenschap
Andrew Jackson is de geschiedenis ingegaan als de zevende president van de Verenigde Staten met twee ambtstermijnen, hij was ook een van de oprichters van de Democratische Partij van Amerika en aldus de eerste Democratische president. Hij werd bekend onder zijn bijnaam Old Hickery.
Hij stierf in Nashville, Tennessee op 8 juni 1845, na een rustige onopmerkelijke oude dag. Sommige historici beschrijven hem als een hardvochtig man die de vernedering van de Britse soldaten nooit echt had verteerd. Zijn vechtlust en fanatisme waren daar een rechtstreeks gevolg van. De zwarte bladzijde in zijn presidentschap is de behandeling van Indianen. Naast de talloze oorlogen, het onteigenen van hun land en de verplichte incarceratie in de zogenaamde reservaten, is zijn politiek verantwoordelijk geweest voor een echte genocide en de vernietiging van een bijzondere cultuur. Visionair was dan wel weer zijn afschuw tegenover de macht van de banken en het grootkapitaal. Hij was een felle tegenstander van de financiële instituten.
De man met al zijn heldendaden en fouten wordt vandaag nog gezien als één van de grootste presidenten van de Verenigde Staten.
