Johnny Cash – Folsom Prison 1968
Johnny Cash introduceren is een bijna onbegonnen werk, The Man in Black, was een levende legende toen hij nog rondliep, zijn muziek oversteeg veel genres en generaties. Cash was vooral een doorleefd persoon, niet alleen een kunstenaar-zanger maar een karakter een persoonlijkheid die de kamer kon vullen enkel en alleen al door zijn preseance.
In 1953 bekeek Cash een film: “Inside the Walls of Folsom Prison” dit inspireerde hem tot het schrijven van een lied over gedetineerden en de gevangenis. Zijn geesteskind “Folsom Prison Blues” werd een van zijn beste verkochte en meest populaire songs.
Niet verwonderlijk dat vooral gedetineerden en ex-bajesklanten hevige fan waren van het lied. Ze schreven massaal naar de Country & Western legende met een smeekbede om te komen optreden in de gevangenismuren. Cash was het idee erg genegen en deed verschillende optredens in gevangenissen tussen 1950 en 1960.
In 1967 stond zijn carrière in de schaduw van zijn persoonlijke problemen. Zijn drugverslaving werd erger en zijn populariteit ging naar beneden. Johnny Cash kreeg het idee om een optreden te verzorgen in een gevangenis en er een live plaat op te nemen.
Op 13 januari 1968, twee dagen na enkele vlug geïmproviseerde repetities in het Sacramento Hotel, Johnny Cash en zijn soulmate June Carter, Carl Perkins en de Tennessee Three wandelden de artiesten onder het hek van Folsom State Prison in Folsom, Californië.
Cash speelde de ziel uit zijn lijf tijdens twee concerten, één ’s morgens en een in de namiddag. Het gekozen repertoire was speciaal gekruid met gevangenisthema’s zoals “Folsom Prison Blues” en een lied over Death Row “25 Minutes to Go”.
Het hoogtepunt van beide voorstellingen was het sluitstuk “Greystone Chapel” die werd geschreven door een Folsom gevangene: Glenn Sherley, die aanwezig was op de concerten.
De gevangenen waren in pure extase door het optreden van Johnny Cash, het ging er luid en enthousiast aan toe, waardoor de bewakers serieus nerveus werden.
Bij de uitgave van het album werd het album kritisch onthaald maar het werd toch een klein commercieel succes, maar wat veel belangrijker was het maakte van Cash een cultfiguur, The Man in Black kwam er sterker dan ooit tevoren uit. Het zou hem inspireren om nog een legendarisch album uit te brengen het volgende jaar ditmaal in de beruchte San Quentin gevangenis.
De foto’s die Dan Poush nam spreken boekdelen en zijn nu historische documenten die nogmaals onderstrepen dat Johnny Cash meer was dan een populaire zanger, uiteindelijk groeide hij uit tot een Amerikaanse legende.
© Thalmaray
