Hawaii in 1924
Om een of andere reden heb ik altijd een grote affiniteit gehad met Hawaii, wat nu de 50ste staat is van de Verenigde Staten. Naast een idyllische plaats is het een land met duizenden verhalen van voor de Amerikaanse bezetting, de legendes en de inheemse cultuur zijn wonderbaarlijk mooi, zelfs nu nog in een sterk verwesterde vandaag kan men hier en daar nog tastbaar de sfeer opsnuiven van de echte Hawaiiaanse cultuur.
Vandaag kennen we Hawaii uit de toeristische brochures, met een beetje geluk is er iemand die de geschiedenis kent van Pearl Harbor en weet dat het nu nog voor de Amerikaanse marine een strategische plaats is. Sommigen onder ons kennen nog de cult politieserie Hawaii Five O en sinds enkele jaren de remake.
Over de cultuur zelf is de situatie pover. Weinigen hebben kennis van de vulkaangod Pele die onuitwisbaar is verbonden met de eilandengroep, of het feit dat ze eens een koninkrijk waren met een zeer interessante dynastie, ook de Hawaiiaanse taal gaat jammer genoeg met reuzenschreden verloren, buiten Aloha hebben de meeste het wel gehad met een zeer poëtische taal die gewoonweg universeel mooi is.
Men kan zelfs ter plaatse in de schaduw van de gigantische wolkenkrabbers slechts dromen hoe het eens was, onbezoedeld door het toerisme en vrij van de eeuwige jacht op winstbejag.
Onlangs is een filmpje opgedoken met de eenvoudige titel: “The Hawaiian Islands” die een klein aperitiefje geeft hoe het eens was op de stranden van Waikiki – een wereld die nu jammerlijk bijna is verdwenen. Er is zelfs een passage van de gloeiende lava in Kilauea, de klederdracht is dan weer hilarisch maar zo specifiek voor deze tijd.
In die tijd was Honolulu op Oahu een moderne stad. Het filmpje werd vreemd genoeg geproduceerd door Ford Motor Company, toen Hawaii nog maar een Amerikaans overzees gebied was, er was absoluut nog geen sprake van een definitieve annexatie of het verkrijgen van het verlenen van de Staat-status, het zou tot in 1959 duren vooraleer ze hun intrede deden in de Verenigde Staten van Amerika. Sinds 1924 is het filmpje eigendom van het U.S. National Archives. Het toont een klein beetje de beperkte koloniale ambities van de zelf nog relatief jonge Amerikaanse staat.
Fascinerend is het om te zien dat de stranden bijna maagdelijk waren, de gebouwen miniem, de agricultuur gigantisch en een treinverbinding die nu zo lekker vintage sentimenteel aandoet.
Dit was Hawaii door de Amerikaanse ogen 92 jaar geleden. Vandaag is er ondanks een beperkte politieke beweging geen weg terug, Hawaii is een deel van de Verenigde Staten en misschien maar goed ook, gezien de wellustige ogen van andere neokoloniale mogendheden. Desondanks is het zonde dat er niet meer aandacht wordt gegeven aan de Hawaiiaanse cultuur die veel rijker is dan de toeristische attracties. De schoonheid van de eilanden beperkt zich niet tot de natuur maar is zeker evenredig vertegenwoordigd in een fantastische geschiedenis, cultuur en de authenticiteit van zijn oorspronkelijke bewoners. Men zou denken dat de Amerikaanse overheid lessen had geleerd over de uitroeiing van de Native Americans, blijkt maar in beperkte mate het geval te zijn. Het onderschatten van de cultuur en de natuurlijke rijkdom van deze plaats is een grove vergissing.
Men kan enkel kijken naar de foto’s en filmpjes van vroeger en beseffen dat als er een menselijk paradijs op aarde bestaat, de mens geen goede beheerder is van een sereniteit die het nauwelijks kan bevatten laat staan begrijpen. Wanneer je in Hawaii bent geweest, blijft deze plaats in je hart groeien voor altijd… Mahalo Hawaii!
© Thalmaray
One thought on “Hawaii in 1924”
Nog nooit in Hawaii geweest, maar het lijkt me een prachtig plekje op deze aardbol.
Graag gelezen!