The Hollywood Canteen
The Hollywood Canteen was tijdens de tweede wereldoorlog het hoofdkwartier van het public relations leger van Hollywood om de troepen te ondersteunen en de moraal hoog te houden. De filmindustrie heeft meer dan zijn steentje bijgedragen om de oorlogsinspanningen te steunen. Niet alleen namen heel wat Hollywood sterren actieve dienst in het Amerikaanse leger, werden er duizenden propagandafilms en patriottistisch getinte prenten gedraaid, er werden daadwerkelijk inspanningen gedaan om de troepen te ondersteunen, naast voorstellingen dichtbij het front en het verkopen van zogenaamde War Bonds was er een oase van de glinsterstad in Los Angeles, waar duizenden soldaten zijn gepasseerd in The Hollywood Canteen een dans-drink- en eettent waar ze bediend werden door de grootste vedetten van Hollywood. Een plaats die al even magisch was als de avonturen op het witte doek, waar men de horror van de oorlog eventjes kon vergeten en men de aandacht probeerde af te leiden van het feit dat elke dag aan het front de laatste kon zijn.
Niet alleen bezochten duizenden soldaten, mariniers en piloten de plaats vooraleer af te varen naar Europa of richting Japan, maar ook duizenden soldaten die gewond waren of verlof hadden brachten een bezoekje aan het Hollywood op verplaatsing.
The Hollywood Canteen werd ondergebracht in een verlaten nightclub op Sunset Boulevard en was een gigantisch succes en zou zelf uitgroeien tot een ware legende. Mannen en vrouwen in uniform hoefden niets te betalen. Eten, drank en entertainment in de club waren volledig gratis, de rekening ging naar Uncle Sam als kleine bedanking voor de enorme inspanningen die deze mensen leverden.
Het gebouw zelf was eerder gewoontjes, maar de staf was fenomenaal, alle medewerkers waren filmvedettes, zangers en zangeressen en iedere bekendheid in Hollywood droeg zijn steentje bij. Zo stond Frank Sinatra ooit achter de bar, de zwoele Katherine Hepburn was een dienster, Charles Chaplin deed de afwas in de keuken en Louis Armstrong ging rond met pudding. Iedere dag andere vedetten die er alles aan deden om deze dag en/of nacht onvergetelijk te maken voor de mensen die hun leven waagden voor hun natie.
Voor vele soldaten was dit echt de enigste kans om oog in oog te staan met hun idolen of eindelijk een dans te kunnen maken met een Hollywood leading lady.
Toen Amerika in 1940 ten strijde trok, ging Hollywood mee zo simpel was het en het leek vanzelfsprekend voor iedereen. Zelfs de bestbetaalde en meest succesvolle acteur van die tijd: Clark Gable, ja hoor die van Gone with the Wind, was een bemanningslid van een bommenwerper en ontsnapte nauwelijks aan de dood door deelname aan raids boven Duitsland. De legendarische acteur James Stewart schopte het zelfs tot kolonel in de luchtmacht en was commandant van een gevechtsvliegtuig. De in Duitsland geboren Marlene Dietrich die gevlucht was voor Hitler liet haar afschuw voor de nazi’s blijken door niet alleen de Amerikaanse nationaliteit aan te nemen maar door actief mee te werken met het Amerikaanse leger. De vedetten die geen dienst konden nemen door gezondheidsproblemen of leeftijd gebruikten dan weer hun bekendheid om het moraal van de troepen hoog te houden.
De actrice Bette Davis met de legendarische grote ogen zamelde in haar eentje 2 miljoen dollar in om de oorlogsinspanning te steunen. John Garfield een gevierd acteur die afgekeurd was wegens hartproblemen zorgde ervoor dat The Hollywood Canteen een plaats was waar de soldaat een veilige haven had en gewoon een pint kon pakken met de groten van het zilveren scherm. Nog voor de opening hadden 3.000 filmsterren hun medewerking toegezegd, en elke avond waren een echte filmgiganten aanwezig om de soldaten te ontmoeten en hun op te vrolijken. De grootste dames van het witte scherm waren de gastvrouwen van de mannen en vrouwen en dit gedurende vier jaar, elke dag, onafgebroken. Zelfs regisseurs, schrijvers, scenaristen werden ingeschakeld om taken te vervullen, gaande van keukenhulpen, tot het kuisen van The Hollywood Canteen.
Met de lijst van artiesten die zich belangeloos en vol enthousiasme kan men een boek vullen maar iedereen die wat betekende in Hollywood was op een of andere tijd aanwezig.
Na een jaar kreeg men de miljoenste soldaat over de vloer. De gelukkige kreeg een escorte van Marlene Dietrich, een echte diva in die tijd, kreeg een kus van Betty Grabble, het sekssymbool bij uitstek.
Hollywood zou Hollywood niet zijn mocht men in 1944 dit feit niet hebben gebracht op het witte doek. Warner Bros bracht The Hollywood Canteen uit, een heuse film met een scenario waarbij men honderden cameo’s kan zien van alle beroemdheden van de gloriedagen van Hollywood.
Bette Davis zou later verklaren dat The Hollywood Canteen haar grootste wapenfeit was, en het enigste waar ze echt heel trots op was. Ze gaf zelfs instructies aan haar collega’s hoe tactisch om te gaan met de soldaten en bepaalde onderwerpen te vermijden zoals: dood, verminking en andere narigheden.
Zelfs in een tijd van raciale verdeeldheid was The Hollywood Canteen ook een plaats die revolutionair was en ook de zwarte soldaten werden in het zonlicht geplaatst volkomen terecht trouwens. Bette Davis die de inspirerend kracht was geweest en Hollywood zover kreeg om massaal mee te werken kreeg later twee hoge burgerlijke onderscheidingen. The Hollywood Canteen sloot de deuren in 1945, en de geschiedenis sloot ook een alinea in de geschiedenis, een andere wereld kon opstaan als een feniks uit de as, maar de legende van The Hollywood Canteen bleef leven en nam zijn plaats op in de geschiedenis.
© Thalmaray
