Ma Barker: de huisvrouw met een machinegeweer
Ma Barker: de vrouw die haar familie runde met een machinegeweer
De naam Ma Barker heeft zijn weg gevonden naar het grote publiek via de schemerige B-films die aan haar zijn gewijd en de monster hit song van Boney M “Ma Baker”. Dankzij de romantisering in zowel film als in het disco liedje denken de meesten mensen dat zij een taai oudje was met een machinegeweer in de keuken in plaats van een deegroller. Echter beide publieke illustraties doen de waarheid geen goed, Kate Barker was een gevreesde meedogenloze gangster in alle betekenissen van het woord, ze kon zich probleemloos meten met alle grote namen in de kronieken van de criminele geschiedenis. Ze was zelfs van hetzelfde kaliber als John Dillinger en Bonnie en Clyde. Ma Barker was in wezen de vrouwelijke Al Capone.
Biografie
Kate Barker werd geboren in 1872 in Springfield. Al vanaf haar prilste jeugd had het meisje een donkere kant en was ze gefascineerd door criminaliteit. Zij had zelfs de legendarische outlaw Jesse James in de levende lijve ontmoet en hij werd simpelweg haar grote idool. Haar jeugd is het best te omschrijven als een leven van blank gespuis, de familie Flodder avant la lettre. Het leven van die tijd in dit milieu was niet zozeer een leven meer het overleven. Kate was niet meteen een gracieus figuur en ze huwde later met de landbouwer George Barker, samen hadden ze vier zonen en meteen was één van de voornaamste criminele families van de Verenigde Staten ontstaan : de Barker-Karpis bende. Het is belangrijk te noteren dat er geen enkele bewijzen waren dat Ma Barker zelf een moord had gepleegd, wel was zo ontegensprekelijk een medeplichtige en hielp ze in allerlei criminele activiteiten. Getuigen echter verklaarden meermaals dat deze lieve kranige dame het machinegeweer hanteerde als niemand anders.
Haar oogappels waren de vier zonen, Herman, Lloyd, Arthur bijgenaamd Doc en Freddie, haar favoriet. In een zeer armzalig hutje werden plannen gesmeed om met geweld uit de armoede te ontsnappen. Van jong af aan kwamen alle vier in aanraking met het gerecht, Ma Barker speelde de bezorgde moeder om hun telkens terug uit de gevangenis te krijgen. De familieband was ijzersterk en ze was de absolute matriarch die alle belangrijke beslissingen nam, de invloed op haar kinderen is in ieder geval allesbepalend geweest in die mate zelfs dat de vader George Barker de familie in de steek liet in 1927.
Crimineel palmares
In het eerste deel van de jaren dertig experimenteerden de Barker-jongens met meer zware vormen van criminaliteit en pleegden probleemloos hun eerste bankovervallen. Rond die periode werd de benden uitgebreid met Alvis Karpis en doorwinterde harde crimineel. Zoon Fred had hem leren kennen in de gevangenis waar hij zijn straf uitzat voor het vermoorden van een politie-agent. De Barker-Karpis bende werd de meest notoire bende van de jaren dertig. Ze aarzelden niet om te doden, waren roekeloos en goed op elkaar ingespeeld. Na de eerste bankovervallen en het stellen van postpakketten werd de aandacht gericht op de meer lucratieve ontvoeringen. Ze waren de eersten die gretig gebruik maakten van kidnapping voor losgeld. De eerste maal gebeurde het in 1933 het bracht hen 100.000 dollar op een voor die tijd astronomisch hoog bedrag. Een tweede slachtoffer die bankier was bracht hen kort nadien het dubbele op.
Rond die tijd begon de mythe van Ma Barker, de vrouwelijke bende leidster met een ijzeren wil en vuist. Het was een tijd in het Amerika van de grote depressie, waar verschillende mensen een Robin Hood syndroom begonnen te ontwikkelen, de grote boosdoeners waren voor het publiek de overheid en de banken, en die kregen er duchtig van langs door volkshelden zoals John Dillinger en het criminele duo Bonny en Clyde. Ma Barker schoot zich een plaats in die galerij van outlaws. Deze eens arme huisvrouw werd nu het brein achter de meest succesvolle overvallen ooit gezien. Alhoewel ze “moederlijk” voor haar bende zorgde was er geen sprake van affectie noch liefde, ze was een kille berekend persoon die alles in goede banen probeerden te leiden terwijl ze vluchten van stad naar stad. De gearresteerde leden probeerden later de belangrijkheid van Ma Barker te beperken, dit stond haaks op wat ooggetuigen zelf hadden waargenomen. Er bestaat een theorie dat J. Edgar Hoover de dictatoriale F.B.I. directeur zo worstelde met zijn obsessie over haar dat hij er alles aan deed om haar dood te bewerkstelligen.
Einde van de terreur
Arthur ‘Doc” Barker was de eerste die tegen de lamp liep in 1935 toen hij werd gevat door de F.B.I. Doc Barker kreeg een zitje in de staatsgevangenis Alcatraz waar hij werd doodgeschoten door gevangenis bewakers tijdens een mislukte ontsnappingspoging. Acht dagen later was het F.B.I. op het spoor van Ma Barker en haar zoon Fred in Florida. De arrestatiepoging liep danig uit de hand en resulteerden in een vier uur durend vuurgevecht. Deze maal was het overduidelijk Ma Barker schoot met haar favoriete wapen een zwaar machinegeweer. Uiteindelijk na vier uur werden beiden gedood door een kogelregen afkomstig van de Federale agenten. Ma Barker stierf op 63 jarige leeftijd. Herman Barker werd later in het nauw gedreven en pleegde zelfmoord om arrestatie te voorkomen. Lloyd werd levend gevat, kreeg 25 jaar gevangenisstraf en werd later ironisch genoeg gedood door zijn eigen vrouw. Karpis beloofde plechtig J. Edgar Hoover te vermoorden, hij ontsnapte verschillende malen zijn arrestatie telkens met de nodige vuurgevechten. In 1936 besloot Hoover hoogstpersoonlijk om Karpis te arresteren in New Orleans. De bloeddorstige psycho werd inderdaad door de baas van de F.B.I. in de boeien geslagen.
Publieke nalatenschap
De mythe van Ma Barker werd verschillende malen gebruikt zowel in de film als in andere media. Op die vreemde manier is het verhaal van deze toch wel merkwaardige vrouw levendig gehouden onder andere door de film “Blood Mama” in 1970. In 1977 was er nog een hoogtepunt namelijk de disco hit “Ma Baker” (inderdaad Baker in plaats van Barker). Ook kreeg haar bloederige erfenis nog een ludiek vervolg in de stripverhalen van Lucky Luke, de Daltons werden geïnspireerd op de Barker-gang en Ma Dalton was overduidelijk een verwijzing naar Ma Barker.
Bedenking
Men kan zich terecht de vraag stellen waarom er iemand voor een crimineel leven kiest, doch het antwoord op deze vraag is wellicht complexer voor wat betreft Ma Barker. Deze kranige dame heeft een mythe in het leven geroepen die toch wel voor een vrouw uitzonderlijk is. In een mannelijk gedomineerd onderwereld milieu wordt wel eens vergeten dat er ook vrouwelijke killers bestaan die niet moeten onderdoen voor hun mannelijke collega’s. Alhoewel moordenaressen meestal geraffineerder zijn leverde Ma Barker het bewijs dat de ingrediënten voor een carrière in de schaduw niets te maken hebben met geslacht doch wel met karakter, de criminele gen zit in ons allen.
https://www.youtube.com/watch?v=XwCTEN21UzM
© Thalmaray – 2011.
