De Concorde: het Frans-Engelse supersonische avontuur
De Concorde: was een belangrijke mijlpaal tussen de Franco-Engelse nieuwe “Entente Cordiale”. De historisch gezien ex-aartsvijanden leken het beter en beter met elkaar te vinden. Het ultieme symbool van deze nieuwe samenwerking en wederzijdse waardering zou de Concorde worden, een supersonisch vliegtuig die het absolute paradepaardje zou worden van de twee naties.
Houten protype van de Concorde – Oktober 1963.
Image: Keystone-France/Gamma-Keystone/Getty Images
Het keerpunt kwam in 1947 toen de Amerikaanse luchtmacht de eerste bemande vlucht lanceerde die vloog aan supersonische snelheid, het was het begin van een nieuw tijdperk voor intercontinentale vluchten.
28 mei 1964 – modelontwerpen voor de Concorde.
Image: Central Press/Getty Images
In typische Koude Oorlog traditie was het een wedren tussen de Verenigde Staten, de Sovjet Dictatuur, Engeland en Frankrijk om een supersonisch passagiersvliegtuig te bouwen. Bedoeling was om de tijdsduur van intercontinentale vluchten serieus te reduceren. De uitdaging was om een vliegtuig gedurende lange tijd aan supersonische snelheid te laten vliegen, iets wat niet nodig was voor militaire vliegtuigen.
9 september 1962 – schaalmodel op de luchtvaartshow van Farnborough.
Image: Keystone-France/Gamma-Keystone/Getty Images
In 1960 zocht het Franse bedrijf Aérospatiale toenadering met de Engelse tegenhanger UK’s British Aircraft Corporation (BAC); Uiteindelijk groeide hier een partnership uit en een verdrag om samen een supersonisch passagiersvliegtuig te bouwen.
24 oktober 1963.
Image: Central Press/Getty Images
Het zou een nooit geziene onderneming worden. Het meest opvallende was de beweegbare neerwaartse neus, die naar beneden wees tijdens het opstijgen en het landen om de piloot een beter zicht te geven op de runway. Het stuurmechanisme en de boordcomputers waren allen het neusje van de zalm wat betreft de meest geavanceerde technologie van het moment.
April 1964.
Image: Chris Ware/Keystone Features/Hulton Archive/Getty Images
In een klein nostalgisch moment was er een strubbeling over de schrijfwijze van de naam. In het Engels was de spelling “Concord”, het Franse woord was “Concorde”. Gezien het in beide talen een betekenis had van “akkoord, harmonie en eenheid” gaven de Britten uiteindelijk toe om de Franse spelling te adopteren.
30 januari 1967.
Image: Ron Moran/Daily Express/Hulton Archive/Getty Images
De eerste vlucht van de Concorde was op 2 maart 1969 en de eerste echte commerciële vlucht zeven jaar later in januari 1976. Het eerste jaar mocht de Concorde niet landen in de verenigde Staten, daarna werd het verbod opgeheven.
8 september 1967 – Toulouse – Frankrijk.
mage: Keystone-France/Gamma-Keystone/Getty Images
Het was altijd de ijdele hoop van de investeerders geweest dat er honderden Concordes van de band zouden rollen, maar de gigantische kostprijs was een serieus struikelblok. Uiteindelijk werden er maar twintig gemaakt, inclusief de prototypes.
11 december 1967 – toekomstige bemanningen en de Concorde.
Image: Keystone/Getty Images
De Russen kwam uiteindelijk met een Sovjetversie de Tupolev Tu-144, ook wel de Russische Concorde genoemd. Er zijn sterke geruchten dat dit tot stand kwam dankzij spionage, gestolen plannen van de Concorde lagen aan de basis van dit vliegtuig, die dan ook smalend “Concordski” werd genoemd. De Tupolev was groter en sneller, maar was technisch gezien inferieurder. Het project was dan ook gekenmerkt door vele crashes en dodelijke ongevallen. De Tu-144 stierf net als de Sovjet dictatuur een zekere en stille dood.
1 maart 1967 – afgewerkt model.
Image: Daily Express/Hulton Archive/Getty Images
In 2000 was het de zwanenzang voor de Concorde, een dodelijk crash zonder overlevenden werd het einde van de supersonische vogel. De Concorde hield er in 2003 officieel mee op. De meeste toestellen vonden een plaats in musea.
September 1966 – Elisabeth II bezoekt Concorde fabriek.
Image: Keystone-France/Gamma-Keystone/Getty Images
Momenteel gaan er stemmen op om de Concorde herop te starten, waarschijnlijk in 2019. Een nieuw toestel ligt ondertussen ook op de ontwerptafels met als doel 2023. Het lijkt er sterk op dat het supersonisch avontuur nog niet ten einde is.
© Thalmaray
