De Filipijnse revolutie van 1986
De Filipijnse revolutie van 1986 – Dertig jaar geleden rommelde het in het enige dominant katholieke land in Azië. In de Filipijnen brak de People Power Revolution uit. Vier onrustige dagen waren nodig om de dictator Ferdinand Marcos definitief uit het zadel te lichten. Het vuur aan de lont was veertien dagen voordien aangestoken bij de zoveelste corrupte en frauduleuze verkiezing in het land. Dictator Marcos claimde de overwinning tegen Corazon Aquino de populaire politica van de oppositie en weduwe van de eerder vermoorde Benigno S. Aquino Jr.
Als een gevolg werd op 25 februari 1986, Aquino uitgeroepen als nieuwe president. De Filipijnse revolutie was geslaagd. Dezelfde dag vertrok Marcos en zijn familie met een vloot vliegtuigen volgestouwd met geld en kostbaarheden naar Hawaii in ballingschap.
Deze gebeurtenissen hadden nog niet plaatsgevonden toen Kim Komenich toekwam in de broeierige hoofdstad Manila in 1984. In opdracht van de San Francisco Examiner zou dit land zijn thuis worden voor de komende 2 jaar. In die periode schoot hij 1.100 filmrollen aan materiaal. Ook in de vier dagen die de revolutie zou doen zegevieren was hij aanwezig in Manila. Hij was een getuige van het eerste uur en kon alles documenteren van de nonnen die in opstand kwamen tegen de militairen van Marcos tot de bloederige en agressieve confrontaties op straat.
Komenich kreeg hiervoor in 1987 de Pulitzer Prijs. De meest prestigieuze erkenning die hij kon krijgen.
De Filipijnse revolutie bleef in zijn kleren hangen en Komenich bleef verbonden met dit prachtige land. Tussen 2010 en 2015 ging hij terug en volgde hij zijn eigen voetsporen. Hij zocht naar mensen die hij had gefotografeerd gedurende de Filipijnse revolutie en probeerde de impact van de revolte in te schatten 25 jaar later.
Deze research samen met zijn archiefmateriaal was stof voor zijn boek: “Revolution Revisited”. Samen met een bijhorende documentaire is dit het relaas van de eerste revolutie die in real time werd gefilmd. Het was tevens ook een gebeurtenis die simultaan te zien was op alle televisiestations en in alle kranten.
Sommige van deze gebeurtenissen zijn dele gaan uitmaken van het universeel geheugen zoals het neerschieten van de Benigno Aquino op de luchthaven van Manila, de straten van de hoofdstad die geel kleurden, de kleur van de hoop, de decadente vlucht van de dictator naar Hawaii en de verbanning van een familie die synoniem was voor deze eilanden staat.
De hoop van dit land dat alles zou veranderen, deed denken aan de opstand van hun historische nationale held Dr. Jose Rizal zoveel jaren eerder, de revolutie gebeurde, maar of er daadwerkelijk veel is veranderd valt te betwijfelen.
© Thalmaray